“A niechaj narodowie wżdy postronni znają, iż Polacy nie gęsi, iż swój język mają.”
I to nie gęsi ani żaden inny obcy, a polski jest w Diunie najważniejszy.
Przygotowaliśmy więc krótkie zestawienie najczęściej słyszanych przez nas błędów
w mowie potocznej, o których wypowiadające je osoby często nie mają pojęcia.
Czasem nie chcemy być nieuprzejmi poprawiając naszego rozmówcę.Nie chcemy go do siebie zrazić albo po prostu nam nie wypada, bo jest to osoba starsza czy na wyższym stanowisku np. profesor. Dlatego też, w BT Diuna chcielibyśmy zrobić wszystko, by podnosić świadomość językową.
Polski jest piękny, dbajmy o niego!
#polacyniegesi
Tak |
Nie |
Nasz komentarz |
włączać [wym. włonczać] |
włączać [wym. włanczać] | „Ą” nigdy nie wymawiamy jako „an”. |
w każdym razie lub bądź co bądź |
w każdym bądź razie | |
zakładać (+ubranie) |
ubierać | Ubrać można: siebie (w coś), kogoś albo choinkę. Spodnie można założyć. |
odnośnie do |
odnośnie | |
poszedłem |
poszłem | Poszłam – OK, poszłem – nie! |
w roku dwa tysiące siedemnastym |
w roku dwutysięcznym siedemnastym | W roku dwutysięcznym, ale już w dwa tysiące trzecim. Przecież nie mówimy: tysięczny dziewięćsetny dziewięćdziesiąty, tylko tysiąc dziewięćset dziewięćdziesiąty. |
spadam |
spadam w dół | Nie można ani w górę, ani w bok. |
piąty kwietnia |
piąty kwiecień | Piąty [dzień] (kogo, czego?) kwietnia. |
przynajmniej (np. Źle mu poszło, ale przynajmniej się starał) |
bynajmniej | Nie wiedzieć czemu, niektórzy używają tych słów zamiennie, choć znaczą zupełnie co innego. |
półtora (+rzeczowniki r. męskiego i nijakiego) |
półtorej (+np. roku) | „Półtorej” jest poprawne tylko w połączeniu z rzeczownikami r. żeńskiego (np. półtorej godziny). |
dlatego że |
dlatego bo | |
(…), mimo że |
(…) mimo, że
(…), mimo, że |
Połączenie wyrazowe „mimo że” stanowi jednolity element składni. Przecinek stawia się przed całym tym wyrażeniem. |
dworze |
dworzu | Na dworze, nie na dworzu. |
dzisiaj |
dzisiej | |
sweter |
swetr | |
kołdra |
kordła | |
espresso |
ekspresso | |
łabędź |
łabądź | |
ja rozumiem |
ja rozumie | |
w cudzysłowie |
w cudzysłowiu | Jak w rowie 😉 |
tę książkę |
tą książkę | Tę mapę, tę grę, tę szafkę… |
to koło |
te koło | To koło, te koła. |
liczba ludzi |
ilość ludzi | W odniesieniu do rzeczowników policzalnych używa się słowa „liczba”, a do niepoliczalnych – „ilość”. |
tutaj |
tutej | |
skomponować utwór |
stworzyć utwór | A już najgorzej: popełnić. 🙁 |
cofnąć |
cofnąć do tyłu | No bo jak inaczej? |
| tu jest napisane | tu pisze | Ona pisze, ale: tutaj jest napisane. |
po prawej |
po prawo | |
fakt |
fakt autentyczny | Fakt to fakt, nie może być inny niż autentyczny, chyba że w grę wchodzi postprawda. |
Jan jest spolegliwy: wszystkie zadania wykonuje sumiennie i na czas.
|
Jan jest spolegliwy: ugina się nawet pod niewielką presją. | Według pierwotnego znaczenia osoba spolegliwa to taka, na której można polegać. W ostatnich latach nasiliło się (błędne) użycie słowa „spolegliwy” w znaczeniu ‘uległy’. Ze względu na skalę tego zjawiska niektóre słowniki dopuściły i tę interpretację, ale wciąż uznaje się ją za potoczną i należy jej unikać. |
wszem wobec |
wszem i wobec | „Wszem” znaczy ‘wszystkim’ a „wobec” – ‘razem’. „Wszystkim wobec i każdemu z osobna, komu to widzieć należy, oznajmujemy…” (Volumina legum, 1732, S.B. Linde) „My, Stanisław August, wszem w obec i komu o tym wiedzieć należy, wiadomo czynimy…” (Gazeta Narodowa, 1792, S.B. Linde) |
Lista najpopularniejszych błędów językowych oraz gramatycznych przygotowanych przez Biuro Tłumaczeń Diuna.
